استاد خلبان شهید غلامعلی رضائی
نام پدر: محمدرضا
تاریخ تولد: 17-4-1342 شمسی
تاریخ شهادت : 4-12-1373 شمسی
محل شهادت :اصفهان
دلیل شهادت :سقوط هواپیما
گلزار شهدا: محلات
شمسی عابدی، همسر شهید "غلامعلی رضایی" استاد خلبان نیروی هوافضای سپاه در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دفاع مقدس با اشاره به حضور همسرش در جبهه های حق علیه باطل اظهار کرد: همسرم از سال 1360 به عنوان یکی از نیروهای سپاه با رژیم بعث عراق جنگید و در عملیات های مختلفی از جمله فتح المبین و طریق القدس نیز حضور داشت.
وی ادامه داد: شهید رضایی و همرزمانش تا پای جان در برابر دشمن ایستادگی کرده و از ناموس و کشور خود در برابر بیگانگان دفاع کردند. او پس از عملیات فتح المبین به خانه بازگشت و دوره های خلبانی را به طور کامل در سپاه گذراند و دوباره به جبهه بازگشت.
همسر شهید رضایی افزود: شهید پس از شرکت و قبولی در آزمون خلبانی توانست از سال 1365 به عنوان خلبان در نیروی هوافضای سپاه خدمت کند؛ از سوی دیگر از اوایل سال 1373 به عنوان استاد خلبان به دانشجویان آموزش خلبانی می داد.
وی با اشاره به ویژگی ها و خصوصیات اخلاقی این شهید بیان کرد: او بسیار مهربان و با تقوا بود، به طوری که تمام افراد فامیل او را با این صفت می شناختند. همسرم هرگز از نماز اول وقت خود غافل نمیشد.
عابدی با اشاره به نحوه شهادت شهید رضایی گفت: او صبح روز 21 رمضان سال 73 برای ماموریت به فرودگاه رفت تا به یکی از دانشجویانش آموزش دهد. هنگام فرود، هواپیمای او دچار نقص فنی شد و با زمین برخورد کرد و به درجه رفیع شهادت نائل شد.
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، جنگ تمام شده بود اما یاد و خاطرات تلخ آن هنوز همچون زهر در کام ایرانیان می‌نشست و سختی‌ها را به یاد مردم می‌آورد. مردمی که با دست خالی و تنها با نیروی عشق به وطن و ایمان به خدای متعال در مقابل دشمن قرار گرفتند و سینه‌هایشان را سپر بلای کشورشان کردند و آوازه شجاعت‌ها و رشادت‌هایشان هنوز هم در گوش جهان باقی مانده. اما در شرایط صلح هم نیاز کشور به ارتش و سپاه و بسیج و ... فراموش نمی‌شود. و شیرمردان ایران در راه خدمت به میهن اسلامی قرار می‌گیرند. شیرمردانی که در هر لباسی باشند تنها فکر و ذکرشان آبادی و آزادی ایران اسلامی است.
شهید غلامعلی رضایی در 17 تیر 1342 در شهرستان محلات دیده به جهان گشود. او کودکی را در میان اعضای مهربان و صمیمی
خانواده سپری کرد. خانوده‌ای که در عین سادگی، وجودشان مملو از محبت و
غیرت بود و او در دامان پاک مادر مهربانی و از پدر غیرت را آموخته بود. از
کودکی بسیار باهوش و باذکاوت بود و همین امر او را در نظر همه گرامی کرده
بود به طوری که پدر و مادر و دیگر اعضای خانواده به شکل ویژه‌ای دوستش
داشتند. در شش سالگی وارد دبستان شد و با عشق و علاقه فراوانی که به درس
خواندن داشت، دوران دبستان و راهنمایی و دبیرستان را با موفقیت و پیروزی
پشت سر گذاشت و پس از آن در مقطع کاردانی وارد دانشگاه شد.
تلاشش خدمت به میهن بود
خلبان بود و تلاش می‌کرد تا با تمام وجود به میهن اسلامی ایران خدمت کند. جوانی برومند و مهربان که بسیار متواضع و فروتن بود. کسی که لایق بهترین اتفاقات زندگی بود و برای آینده خود نقشه‌های رنگارنگی در سر داشت. او در 6 اسفند 1360 ازدواج کرد و برگ زیبایی از زندگی در سرنوشتش رقم خورد. ثمره ازدواجش یک پسر و دو دختر است. فرزندانی که نوردیده‌اش بودند و او برای رفاه و آسایش آن‌ها می‌کوشید. همسری مهربان و پدری فداکار که با آسمان دوستی دیرینه داشت. مردی که چون پرنده‌ای سبک‌بال پرواز می‌کرد و در آخرین پروازش در 4 اسفند 1373 به دلیل سقوط هواپیما در اصفهان به درجه رفیع شهادت رسید و پیکرش در زادگاهش به خاک سپرده شد.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
